دکتر فاطمه طباطبایی موسس انجمن علمی عرفان اسلامی ایران، و مدیر گروه عرفان اسلامی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، در نشست تخصصی بررسی عشق و محبت از دیدگاه عارفان مسلمان که 14 اسفند 97 به همت انجمن علمی عرفان اسلامی ایران در دانشگاه بوعلی سینا برگزار شد، عنوان کرد: هر موجودی غایتی دارد اما این غایت در رابطه با انسان، از مکتب عرفان امام خمینی موضوع دیگری است. در اندیشه امام نظر و عمل از هم جدانیست، امام غایت انسان را تا ساحت الاهیت می دانستند، اینکه انسان بفهمد از کجا آمده به کجا می رود و چگونه باید برود، وجه تمایز او از سایر موجودات است.

مؤسس انجمن عرفان اسلامی ایران ادامه داد: سرنوشت انسان طوری است که می تواند مظهر تمامی اسما و کمالات الهی شود و با اراده و اختیار مراحل سلوک را طی کند، امام در همین باب می فرمایند: اگر کسی توجه به سلوک داشته باشد و موجب منیت او شود، این توجه به خود و سلوک موجب سقوط او می شود چرا که ترک خود و لذت نکرده است.

دکتر طباطبایی تشریح کرد: آنان که متوجه محبت الهی هستند همواره با رضای الهی مانوس بوده و چشم و دل خود را فقط به حق دوخته اند به همین سبب عشقشان به دیگران هم خدایی است و در مقابل خدمتی که به دیگران می کنند انتظار و چشم داشتی ندارند،  از دیگران بعنوان نردبان صعود استفاده نمی کنند، و به همه موجودات عشق می ورزند، چون همه را مخلوق معبود و معشوق خودشان می دانند.

همسر مرحوم سید احمد خمینی تصریح کرد: نار عشق و نور حق در اندیشه امام مرکبی است که انسان را به کمال می رساند؛ به رنگ خدا درآمدن یعنی از نور حق بهره مند شدن و قلب را به عشق او متصل کردن. در اندیشه امام نه عقل بدون عشق و نه عشق بدون عقل، انسان را به کمال می رساند.

وی با اشاره به سخن امام خمینی(ره) که می‌فرمایند «انسان مفطور عشق است و هر انسانی بالفطره خداجوست و عاشق خداست، عشقی که اگر شکوفا شود انسان را با خدای خود هم‌سو می‌کند، اظهار کرد: آنچه که موجب اتصال انسان و خدا می‌شود عشق فطری است که خدا در وجود انسان گذاشته است چراکه او را دوست دارد و می‌آفریند تا با او صحبت کند، انسانها برای هم‌صحبتی با خدا آفریده می‌شوند.

وی در پایان گفت: در پی این اتفاقات، محبت حقیقی حاصل می شود و از پیوند نور حق و نارعشق، ایمان حاصل می شود که امام این ظهور نور ایمان میداند؛ ان شاء الله که توفیق طی این مسیر را داشته باشیم.