از جمله اتهامات ناروایی که بر فلسفهٔ اسلامی وارد شده است، این است که آنچه فلسفهٔ اسلامی نامیده می‌شود، اگر هم جایز باشد بر آن نام فلسفهٔ اطلاق کنیم و مقید به قید «اسلامی» نمائیم، همانی است که فیلسوفان درجه اولی همچون ابن سینا، شیخ اشراق و ملاصدرا تولید کرده‌اند و اگر از اشکال ناکارآمدی آن صرف‌نظر کنیم، هیچ جای توسعه‌ای در آن نیست. از این رو صرف عمر و هزینه در جهت آموزش و پژوهش در باب آن، جز دور معیوب و آب در هاون کوبیدن و باد پیمودن نیست.
ادامه ...