مطالب و مقالات
-

اخلاق در اندیشه امام خمینی

مناجات خمس عشر، به قلم دکتر فروغ احراری

نویسندگان: عبدالله حیدرى و محمدرضا متقیان

آفرینش انسان از دیدگاه فلسفه و عرفان اسلامى

شرحی بر کتاب «تحریر توحید» تألیف آیت الله سید حسن خمینی

سخنرانی دکتر فاطمه طباطبایی، در همایش  زن در ادبیات از نماد تا واقعیت ،  13 آبان، دانشگاه علامه طباطبایی

دکتر محمود شیخ: امام خمینی، صوفیگری را پرتگاه عرفان و تصوف حقیقی می دانست

امام بیشتر از جهله متصوفه، بر ظاهرگرایانِ صرف خرده می گیرد و در سرتاسر آثارش می‏ توان شواهدی از انتقادات گزنده بر ظاهرگرایان یافت. او کسانى را که مردم را به صورت محض دعوت مى‏ کنند و از آداب باطنی باز مى‏ دارند و می گویند شریعت جز صورت و قشر، معنى و حقیقتى ندارد، شیاطین طریق و خار راه می داند که سالک باید از شر آنها به خدا پناه برد؛ زیرا نور فطرت را در انسان مى‏ کُشند و حجاب هاى تقلید و جهالت و عادت و اوهام را به روى آن مى‏کِشند و بندگان خدا را از وصول باز داشته، قلوب صافى بندگان را به دنیا و جهات مادّى و جسمانى و عوارض آن متوجه و از روحانیّات و سعادات عقلیه منصرف و عوالم غیب و بهشت آخرت را در مأکولات و مشروبات و منکوحات و دیگر مشتهیات حیوانى منحصر می کنند و می پندارند که هدف از انزال کتب و رسالت انبیا، اداره بطن و فرج است.

گزیده ای از گفتگو با دکتر اعوانی درباره مقام حضرت فاطمه (سلام الله علیها)

این شدت عاطفه و احساس و رأفت در زن مانع از اینکه زن به عنوان یک موجود انسانی به وظایف خودش عمل بکند؛ نیست یعنی میان عاطفه و عقل تعادل وجود دارد من به شهادت آیات قرآن یک چنین چیزی را برداشت کردم که ما می‏ بینیم درست در کوران حوادثی که شاید این مادران به جهت آن نقش شدید عاطفی خودشان می‏ بایست بیایند نقشه تاریخ را به هم بریزند، آن نقاط عطف تاریخی را ایجاد می‏ کنند و عواطف و احساساتشان مانع از اجرای آن نقش نمی ‏شود.

عرفان در اندیشۀ امام خمینى(س)

تعریف عرفان از منظر امام، معرفت به هستى مطلق و حقایق عالم وجود است که از طریق مشاهدۀ حضورى ـ نه حصولى ـ حاصل مى شود و در توضیح این مطلب مى افزایند: آثار فلسفى به گونه اى دورنما انسان را با ماوراء الطبیعه آشنا مى سازد؛ ولى مکتوبات عرفانى دلها را براى وصول به محبوب مطلق آماده مى سازد

امام خمینى(س) و دنیاى شعر

در این ابیات، امام سعادت واقعى را در رها شدن از سیطرۀ عقل مادى گرا، منفعت جویى، خودخواهى و خودبینى فلسفى و رسیدن به مقام خلوص و صفا و پاکى مى دانند. به عقیدۀ ایشان حتّى فرقه ها و باورهاى عرفانى هم اگر به صورت رسمى و خشک و بى روح درآید و ابزار سوء استفادۀ برخى شود، خود از بُتهایى است که باید از آنها اجتناب کرد.

دکتر رضا داوری اردکانی:

تمام تحولات اندیشه دینی و فقهی ما شأنی از عقل دارد